اثر سطوح مختلف ورمی کمپوست و کود نیتروژن بر خصوصیات کمی و کیفی نعناع فلفلی(mentha piperita )

امروزه برای داشتن یک سیستم کشاورزی پایدار، استفاده از نهاده هایی که جنبه های اکولوژیکی سیستم را بهبود بخشند و مخاطرات محیطی را کاهش دهند امری ضروری به نظر می رسد. به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی و شیمیایی بر برخی صفات مورفولوژیک و مقدار اسانس نعناع فلفلی، آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 91-92 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان انجام شد. تیمارها شامل شاهد، کود شیمایی نیتروژن، ورمی کمپوست و تیمار تلفیقی ورمی کمپوست + نیتروژن بود. نتایج نشان دهنده برتری معنی دار کود آلی ورمی-کمپوست نسبت به شاهد در بسیاری از صفات اندازه گیری شده بود. نتایج نشان داد که اعمال تیمار های مذکور تاثیر معنی داری بر تمامی صفات اندازه گیری شده داشت، به طوری که بیش ترین مقدار آنها با کاربرد150 کیلوگرم نیتروژن از منبع اوره + 15 تن درهکتار ورمی کمپوست بدست آمد. گیاهان تیمار شده با ورمی کمپوست و نیتروژن بیش ترین ارتفاع بوته، تعداد برگ، تعداد ساقه ی جانبی، وزن خشک و تر بوته، وزن خشک و تر برگ، وزن خشک و تر ساقه و عملکرد اسانس و شاخص های فیزیولوژیک را داشتند. نتایج نشان داد که اعمال تیمار ورمی کمپوست و نیتروژن از نظر تاثیر بر مقدار فنل کل تفاوت معنی داری با شاهد داشتند. اثر تیمارهای کودی مذکور بر درصد اسانس برگ و درصد نیتروژن در سطح پنچ درصد معنی دار شد. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیش ترین عملکرد خشک با میانگین3/2223 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار تلفیقی 150 گیلوگرم در هکتار کود نیتروژن + 15 تن در هکتار ورمی کمپوست و کم ترین عملکرد خشک با میانگین 7/766 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار شاهد بود.